Zamrożony bark, czyli adhezyjne zapalenie torebki stawowej, to schorzenie, które znacząco wpływa na jakość życia. Charakteryzuje się bólem, sztywnością i ograniczeniem ruchomości w stawie barkowym. W tym artykule dokładnie wyjaśniamy, czym jest zamrożony bark, jakie są jego przyczyny i objawy oraz jak skutecznie go leczyć. Znajdziesz tu także praktyczne wskazówki oraz informacje o dostępnych metodach terapii.
Czym jest zamrożony bark?
Zamrożony bark to przewlekłe schorzenie stawu barkowego, które rozwija się stopniowo i przechodzi przez trzy charakterystyczne fazy:
- Faza zamrażania – zaczyna się od narastającego bólu, który z czasem prowadzi do ograniczenia ruchomości stawu. Ta faza trwa od 2 do 9 miesięcy.
- Faza zamrożenia – ruchomość jest poważnie ograniczona, ale ból staje się mniej intensywny. Faza ta trwa od 4 do 12 miesięcy.
- Faza rozmrażania – stopniowy powrót ruchomości i zmniejszenie sztywności, co może zająć od 6 do nawet 24 miesięcy.
Przyczyny zamrożonego barku
Zamrożony bark może wystąpić z różnych powodów, często niezależnych od nas samych. Do najczęstszych przyczyn należą:
- urazy barku – np. zwichnięcia, złamania lub inne uszkodzenia.
- unieruchomienie kończyny – np. po zabiegu chirurgicznym lub w wyniku gipsu.
- choroby przewlekłe – cukrzyca, choroby tarczycy czy choroby serca zwiększają ryzyko wystąpienia zamrożonego barku.
- proces starzenia – schorzenie częściej dotyka osoby w wieku 40–60 lat.
- zapalenie stawu – przewlekły stan zapalny prowadzi do zgrubienia torebki stawowej i powstania zrostów.
Objawy zamrożonego barku
Zamrożony bark charakteryzuje się kilkoma typowymi objawami, które mogą się nasilać w miarę rozwoju schorzenia. Są to:
- ból stawu barkowego, nasilający się w nocy i podczas ruchu.
- sztywność barku, uniemożliwiająca wykonywanie codziennych czynności, takich jak ubieranie się czy sięganie po przedmioty.
- ograniczenie zakresu ruchu – zarówno aktywnego (wykonywanego samodzielnie), jak i pasywnego (przy pomocy drugiej osoby).
Jak leczyć zamrożony bark?
Leczenie zamrożonego barku wymaga czasu i zaangażowania, ale odpowiednio dobrane metody mogą znacząco skrócić czas powrotu do pełnej sprawności. Jedną z rekomendowanych metod terapii jest terapia FDM, która skutecznie łagodzi ból i poprawia ruchomość stawu.
Najczęściej stosowane metody leczenia:
- Fizjoterapia – ćwiczenia ruchowe i rozciągające przywracające elastyczność i siłę mięśni.
- Terapia manualna – mobilizacje stawowe wykonywane przez wykwalifikowanych specjalistów.
- Farmakoterapia – stosowanie leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych.
- Zabiegi medyczne – np. blokady sterydowe lub artroskopia w zaawansowanych przypadkach.
- Terapie specjalistyczne – takie jak Terapia FDM, która opiera się na precyzyjnej diagnostyce i manualnym rozluźnianiu napiętych struktur.
Czas leczenia zamrożonego barku
Leczenie zamrożonego barku może trwać od kilku miesięcy do nawet 2 lat. Wiele zależy od stopnia zaawansowania schorzenia oraz zaangażowania pacjenta w terapię. Poniższa tabela przedstawia orientacyjny czas trwania poszczególnych faz choroby:
| Faza | Czas trwania | Opis |
| Faza zamrażania | 2–9 miesięcy | Narastający ból i stopniowe ograniczenie ruchomości. |
| Faza zamrożenia | 4–12 miesięcy | Stabilizacja objawów, stała sztywność stawu. |
| Faza rozmrażania | 6–24 miesiące | Stopniowy powrót pełnej funkcjonalności i zakresu ruchu. |
Proces zdrowienia w zamrożonym barku
Na wykresie przedstawiono przebieg trzech faz zamrożonego barku w zależności od czasu trwania i stopnia ruchomości.
proces zdrowienia w zamrożonym barku
Powyższy wykres ilustruje proces zdrowienia w przypadku zamrożonego barku. Pokazuje stopniowy spadek ruchomości w fazie zamrażania, jej stabilizację w fazie zamrożenia oraz powolny powrót do pełnej funkcjonalności w fazie rozmrażania. Regularna fizjoterapia i odpowiednie leczenie mogą znacząco przyspieszyć ten proces.